Haags Lofje komt voort uit de gladde stijlrichting ‘Hollands Glad’ die zijn oorsprong heeft eind 17e eeuw. De zilversmeden ontwikkelen een eenvoudige basisvorm die uit twee afzonderlijke stukken wordt gesmeed: de steel en de bak. Om deze te verbinden wordt er aan de achterzijde een extra ornament toegevoegd. Een zogenoemde ‘rattenstaart’ of ‘lofje’.
Later in de 18e eeuw worden deze lofjes op een speelse manier verwerkt in het tafelzilver. Er ontstaat een model met een kenmerkende middenlijn en een lofje aan de voorzijde van het bestek. Deze stijl wordt zeer geliefd bij de adel en de bourgeoisie van de Hofstad Den Haag en hierin vindt de stijlnaam ‘Haags Lofje’ dan ook zijn oorsprong.
Bestek in Haags Lofje kenmerkt zich door verfijnde puntige lepelbakken, een elegante ietwat breed uitlopende steel, klassieke rondingen en de middenlijn met lofje aan het uiteinde. Vaderlandse historie gevat in een koninklijk couvert.
Haags Lofje 40-delig bestaat uit:
